ندای عشاق

کجا رفتند آن کسانی که عمرشان بیش از عمر شما و آثارشان بزرگتر از آثارشما بود.کجایند آنان که آثارشان گواه است برقدرت و کارشاننباشد چوآنان بطول حیات نبودی سرانجامشان جز مماتنقل از کتاب هزارگوهرمنخب کلمات قصارنهج البلاغه ص 124اگر اندکی درزمین سیرکنید دراحوال مردم مطالعه وتحقیق کنید ,جستجودراحوال پادشاهان وفراعنه زمان و متکبرین عالم به موارد خاصی خواهید رسید که خیلی چیز های مرموز دردرون خو ضبط و ثبت کرده اند , اگر حال و قدرت خودرا با قدرت گذشتگان مقایسه کنیم به عجز خوددر مقابل آنهااعتراف خواهیم کرد , آنها باداشتن هزاران لشکر مقتدر وتجهیزات مدرن زمان خود نتوانستند موجویت خودرا حفظ کنند بعداز اندک زمان حکمرانی و تاخت و تاز سرانجام سرنگون شده و ازبین رفتند , تیمورها, چنگیز ها , نرون ها , محمدرضاها, صدام ها , حتی امریکایی امروز و شوروی سابق اکنون در کجایند , احوال آنها آینه عبرت ماست , در این دنیا هیچ چیز تا ابد ماندگارنیست , همه چیز ازبین رفتنی است باید از سرنوشت گذشتگان و عاقبت آنهادرس عبرت گرفت وزندگی خود راطور ی مدیریت کرد که فرجام کار به پشیمانی و آه و حسرت گرفتارنشویم , اگر از دستورات قرآن وائمه اطهاربدون چون وچرا اطاعت کنیم عاقبت مان خوب است ولی اگر گرفتارهوای نفس شده وزندگی منفورطاغوتیان را به عنوان الگو برای خود برگزینیم وبراساس روش آنها عمل کنیم هم در این دنیا و هم در آن دنیا باخته ایم . روزها و شب ها مثل ابربهاری درگذراست باید از لحظات به نفع خود استفاده بهینه کرد ودرحد توان به اعمال نیک و پسندیده پرداخت وازکارهای زشت , ظلم و ستم وپیرو ستمکارشدن ودشمن مظلوم بودن وهم رزم مرفهین بی درد بودن اجتناب کنیم . + نوشته شده در یکشنبه دوم اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت 21:2 ندای عشاق...

گناهان دردند , دوای آن طلب آمرزش از خدا وشفای آن باز نگشتن به گناه است.گناهان چو بیماریند و مرض تراگرعلاج است و درمان غرضبود دارویش مغفرت خواستن شفایش خود از جرم پیراستننقل از کتاب هزارگوهر منخب کلمات قصارنهج البلاغه ص 36هرچیزی که برخلاف قانون و سنت الهی و خواسته خداوند باشد گناه تلقی می گردد, هیچ چیز دراین دنیا وکل کائنات بی هدف نیست وهمه چیز به سوی هدف خاصی درحرکت است . زندگی انسان براساس حکمت خاصی نهادینه شده است اگرکسی برخلاف آن هدف گام بردارد به مقصد نخواهد رسید , فرجام کارش گرفتاری و دربدری است , مصائب و آلام ورنجها و کربت ها دراثر عدم رعایت قوانین الهی است , تک تک مقررات الهی بخاطر سعادت و خوشبختی انسان است , اگر کسی فقط خودرا بخواهد وامکانات عالم را برای خود بخواهد ودررسیدن به آن به تلاش های بیهوده متوسل شود وزمین و زمان نشناسد وبخاطر منافع نامشروع خود به دیگران لطمه بزند وبه وظایف خود عمل نکند نتیجه اش به خودش برمی گرددگرچه به ظاهر توانمند است وبه مال و مقام و ثروت کذایی رسیده ودراوج قدرت تصنعی است ولی در باطن ناتوان و ذلیل است ودرغفلت عمیق بسرمی برد وبخاطر غرور و تکبروزیاده خواهی ازدرک ذلت وخواری خود عاجزاست, احوالش دردناک وروزگارش بازشتی و فلاکت سپری می گردد وسرتاسروجودش غرق درلجن است , به جز خوردن وخوابیدن وشهوت رانی مفرط به چیزی فکرنمی کند روزبه روز حاش بدتر است ودردهایش قابل شمارش نیست , گرچه ثروتمنداست , گرچه پست ومقام عالی دارد ودرمناطق خوش آب و هوای جهان کاخ و ویلای آنچنانی دارد وبا دستورات غلطش هزاران انسان بی گناه نابود می شوند ولی هرگز از زندگی لذت نمی بردو آرامش ندارد , درمان نهایی دردش ترک اعمال ننگین است , بعضی اعمال قابل جبران نیست , کشتارو خ ندای عشاق...

کجارفت آن کاونمودی بنازفولاد و آهن بسی قلعه هابرافراشت آن را بسوی فلک برآن نقشها از طلا کرد حکنقل از کتاب هزارگوهرمنخب کلمات قصارنهج البلاغه ص 124درخلقت آفرینش اسرار خاصی نهفته است , دروجود انسان خواسته های متنوعی درجریان است که مسیر اورا مشخص و معین ساخته و اورا به ورطه هلاکت ویا به جایگاه اعلی سوق می دهند , بستگی به نوع انتخاب دارد اگر بدنبال خواهش های مثبت وسازنده باشد دررشد واعتلای او موثر است وبرعکسش تنزل و سقوط است . بنابراین ساختن قلعه محکم وکاخ و عمارت درجای خودش ارزشمند است ولی اگر هدف اصلی باشد مسیر انسان را به سوی شقاوت و بدبختی تغییرمی دهد مانع اصلی رشد و سعادت است , البته منکر فعالیت خوب و سازنده نیستیم چون هدف اصلی خلقت انسان همانا خلاقیت و تلاش مستمر است که نهایتش تکامل است , ولی این آبادی و عمران باید معقولانه وبخاطر رفاه عمومی انجام شود , اگر هدف اصلی تکاثر ثروت وغارت وچپاول حقوق مردم وایجاد فاصله طبقاتی فاحش باشد چنین اقدامات نه تنهاممدوح نیست بلکه مذموم است , اگر درساخت بناها وقلعه و کاخ ها ظلم مضاعفی به مردم شود ومردم ازامکانات خدادادی محروم شوند , سازندگان این نوع بناها و عمارت ها عمرخودرا تباه کرده اند وباید پاسخگوی اعمال ننگین خود باشند وروزی ازکرده خودپشیمان شده و حسرت اتلاف بیهوده عمررا خواهند خورد که این همه ثروت ذخیره کرده ایم بناو کاخ و قلعه ساختیم که بخاطر چه چیزی , باید به وراث واگذارکرده ودست خالی ازاین دنیا کوچ کنیم .نتیجه : باید عاقلانه زندگی کرد بنارا برای بنا نخواست , کاخی که برپایه ظلم و ستم بناشود عاقبت بناکننده آن در آتش است , ثروتی که از راه حرام احرازشود وحقوقی که نجومی باشد حاصل آن نابودی است , گرچه بعضی ها به ظاهرمرفهند اما د رباطن ندای عشاق...